Σκόπευα να σας πω να σταθούμε αρχικώς στην εξαιρετικά καλλιτεχνική και βαθιά εσωτερική εμφάνιση του βιβλίου. Στη θέρμη της ατμόσφαιρας ενός άλλου κόσμου, κόσμου καθαρότατου σαν πρωινό· και γλυκύτατου σαν χαμόγελο σε όνειρο βρέφους. Είναι απορίας άξιο πώς ένα βιβλίο που γλιστρά στην αγορά δίχως τυμπανοκρουσίες, διαφημίσεις, προδημοσιεύσεις και εντυπωσιακά δελτία τύπου, μπορεί να σου…
Ο Neil Richard MacKinnon Gaiman, πεζογράφος, σεναριογράφος, σπουδαίος κομίστας, παραγωγός ραδιοφώνου, γεννημένος το 1960 στην Αγγλία, κάτοικος σήμερα των Ηνωμένων Πολιτειών, με πολλούς αναγνώστες και στη χώρα μας και με πολλά και σοβαρά διεθνή βραβεία, είναι ο συγγραφέας του καθηλωτικού για τους μικρούς αναγνώστες –μήπως και για τους γονείς τους– αυτού βιβλίου. Χαρακτήρισα το βιβλίο…
Κι εκεί που παραμερίζεις ή προσποιείσαι ότι λησμονείς ορισμένα γεγονότα ή περιστατικά, εικόνες, ήχους, αρώματα, πάνω εκεί που είσαι έτοιμος να τα ξεχάσεις στ’ αλήθεια για να ελαφρύνεις καρδιά και νου, και καμώνεσαι ή φαντάζεσαι ότι αδιαφορείς, αυτά, ομαδικώς και ορμητικά, λαμβάνουν πνοή και την πρωτινή τους μορφή, ζητώντας εκ νέου μια θέση στις σκέψεις…
Γνωστότατος, παγκοσμίως, στoν χώρο του παιδικού λογοτεχνικού βιβλίου, με πολλούς από τους τίτλους του μεταφρασμένους στη χώρα μας, ο Μάρκους Πφίστερ (Βέρνη, 1960) κατέχει τη μέγιστη ικανοποίηση και ευτυχία να βλέπει τα έργα του να κυκλοφορούν σε ογδόντα –ίσως και περισσότερες– γλώσσες και σε τιράζ άνω των δεκαπέντε εκατομμυρίων αντιτύπων. Η εντυπωσιακή αυτή επιτυχία του…
«Το λεύκωμα του Ε2 – Μαργαρίτα Αυγερινού» Πιάνει στα χέρια του ο Λουκάς το ροζ τετράδιο και σέρνει μαλακά τα δάχτυλά του στην ετικέτα· χάδι απαλότατο μα και γεμάτο κινήσεις περίσκεψης. Ένα κοριτσίστικο λεύκωμα στην τσάντα του! «Θέλω να το προσέχεις, Λουκά, είναι λεύκωμα. Είσαι το πρώτο αγόρι που θα γράψει». Το δεκάχρονο παιδί το…
«Σε στάλα βροχής του Απριλιού θα γλιστρήσεις;Θ’ αράξεις σε σύννεφο ροδοβαμμένο;Θα ‘ρθεις απ’ την πύρινη πόρτα της δύσης;Ακόμα προσμένω!» Έγραψε στο ποίημά του «Μεγάλη Προσδοκία» ο αισθαντικότατος και μελωδικός ποιητής μας Ζαχαρίας Παπαντωνίου (1877-1940), μόλις ο αγαπημένος του αδελφός αποδήμησε. «Σ’ όσους δεν βρίσκονται πια κοντά μας αλλά είναι πάντα δίπλα μας», η πρωτοσέλιδη αφιέρωση…
Ένα πανηγύρι είναι το βιβλίο αυτό· χρώματα κι αρώματα, ρυθμός και φαντασία και χιούμορ ανυπότακτο και απεριόριστο. Αλλά γιατί να περιοριστεί και να υποταχθεί ή να ελεγχθεί το χιούμορ; Υποτάσσεται το πνεύμα –υπό ομαλές και κανονικές συνθήκες, βέβαια–, οι αστραπές του νου χλομιάζουν ή εξαντλούνται; Μάλιστα, δεν είμαι σίγουρη ότι και σε συνθήκες βίας ή…
«Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη,η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι·με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κρένει…» Όχι βέβαια ότι αναίτια μου ήλθαν στον νου οι στίχοι του μέγιστου Διονυσίου Σολωμού κοιτώντας και αποθαυμάζοντας τις πέτρες στο ευφρόσυνο βιβλίο της Καίτης Μεσσηνέζη, όπου τα πάντα λαλούν με χίλιες φωνές…
O «λογοποιός», λοιπόν, κατά τον Ηρόδοτο. Γεννημένος στη σκλαβιά, μεγαλωμένος στη σκλαβιά, με σκλαβωμένη αργότερα πατρίδα, άρχοντας τελικώς του λόγου και του λογισμού, πρίγκιπας της ευθυκρισίας, της καθαρής σκέψης, της γνώσης του ανθρώπινου γένους. Μυθοπλάστης και θυμόσοφος, οδοιπόρος διά βίου προς αναζήτηση πνευματικών κατακτήσεων, ένας μύθος και ο ίδιος, και όχι μόνον για την εποχή…
Vivamus aliquam dictum lacus quis tincidun Etiam scelerisque iaculis felis, eu sollicitudin arcu hendrerit vitae. Aliquam eget dapibus nulla. In nulla enim, fermentum nec placerat hendrerit, sagittis et diam.