Ήταν κάποτε, διαβάζουμε, ένα παγκάκι στην άκρη της προκυμαίας. Βαμμένο κόκκινο της φωτιάς. Ωραίο σημείο να κάθεσαι, να ξαποσταίνεις κοιτώντας και ακούγοντας τη θάλασσα. Ο καθένας ευχαριστιέται και ηρεμεί μπροστά της καθισμένος στο ξύλινο παγκάκι. Τα παιδιά το επισκέπτονταν τα πρωινά. Αλλά αυτά κάθονταν στη ράχη του κι ετούτο εκνεύριζε τους περαστικούς, μα εκνεύριζε και…
Ένα νεανικό βιβλίο αισθαντικό, με ευγένεια γραφής και γλυκύτητα, στο οποίο αποτυπώνεται η τρυφερή αλλά και ιερή σχέση ανάμεσα σε γιαγιά και εγγονή, αλλά όχι μόνο αυτή: εμπρός στα μάτια αλλά και στη διάνοια του αναγνώστη περνούν εικόνες σεπτές, αισθήματα σεβαστά, τοπία ψυχής κατακτημένα από τη λήθη, πλην ικανά να ανθοφορήσουν στην πρώτη ματιά, στον…
«Πριν αφιερωθώ αποκλειστικώς στο γράψιμο έκανα ποικίλα επαγγέλματα όπως σερβιτόρα, ηθοποιός, μπαργούμαν, οδηγός φύσης για φιλανθρωπική οργάνωση. Ξόδεψα και ακόμη ξοδεύω πολύ χρόνο καβάλα σε μια γκρινιάρα καστανή φοράδα, τη δική μου Topaz, και έζησα την περιπέτεια σε πολλές χώρες, μα δυστυχώς δεν μπήκα ακόμη σε αερόστατο. Α, μην ξεχάσω! Οι καμήλες με κάνουν πάντα…
Την Πέρσα Σούκα αρχικώς την γνώρισα ως ηθοποιό. Στην Ιφιγένεια εν Αυλίδι με τον Κώστα Τσιάνο σκηνοθέτη. Στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού θεάτρου. Έτος 2002. Διανομή εξαίρετη. Είδα το όνομά της στο Χορό. Πρόσεξα και την ίδια. Ακόμη την θυμάμαι. Στις κορυφαίες ξεχώρισα και το όνομα της Μάρθας Φριτζήλα. Και ακόμη το ξεχωρίζω. Η Πέρσα Σούκα κατάγεται…
