Μαραλά, η μάνα των παραμυθιών
«…όταν τελείωσα το παραμύθι και το διάβασα ένιωσα ότι μιλούσα για τον αποχωρισμό από τη μητέρα, που ήταν για μένα μια Μαραλά. Ήταν για μένα ένα μαγικό πρόσωπο. Νομίζω δηλαδή ότι μιλώ για το ταξίδι της αυτονομίας. Βέβαια, μπορεί κανείς να κάνει κι άλλες αναγνώσεις, για τη μετάβαση, ας πούμε, από τον κόσμο της προφορικότητας…
