Η ζωγραφιά που ταξιδεύει
Η Σοφία έχει φλογάτα μαλλιά. Μακριά, λαμπερά, πανέμορφα. Σαν να της τα λούζει ο αυγινός ήλιος. Το καμάρι της ονειροπόλας γιαγιάς της, που όταν τη χτένιζε της τραγουδούσε λόγια μεθυστικά που θώπευαν την ακοή της μικρούλας. «Σαν φλόγα στον άνεμο […] τα κόκκινα μαλλάκια σου, αυτά τα βελουδένια». Και άλλα, ποιητικά, μελένια. Όμορφα ηχούσαν στα…
