Blog list

Ξ Ε Ν Ο Σ Ξένος; Όχι, αυτή τη φορά δεν θα το ‘λεγα. Ούτε και την άλλη το είχα πει. Τότε, δώδεκα-δεκατριών ήμουν, και η έννοια μου ήταν στους γονείς μου. Στην αδελφή μου όχι∙ οι νέοι προσαρμόζονται εύκολα και οι μνήμες δεν έχουν μεγάλη επιβολή επάνω τους. Δεν τους έχουν κατακάψει ή δεν…

Ο πρώτος τίτλος της τριλογίας με τον Τομ Γκέιτς, Ο θαυμαστός κόσμος του Τομ Γκέιτς, ενθουσίασε πλήθος αναγνωστών όχι μόνον ανηλίκων αλλά και μεγαλυτέρων. Το έργο της Liz Pitchon, graphic novel, έχει έναν εκπληκτικό πρωταγωνιστή, ένα εντεκάχρονο αγόρι που μιλάει ασταμάτητα παρουσιάζοντας τη ζωή και τις προσδοκίες του, τους φίλους και την οικογένειά του, τις διαρκείς…

Δεκατέσσερις μήνες εν πλω· πες το αλλιώς, ημέρες τετρακόσιες είκοσι οκτώ. Που μου φαίνονται χρόνοι. Και βάλε… Μήνες δεκατέσσερις μακριά τους κι έχω αρχίσει και ολιγοψυχώ. «Η λαμαρίνα!» αποφαίνονταν οι παλαιότεροι για τη βαθιά αναστάτωση ψυχής και σώματος που κατατρώει τους ναυτικούς άμα τύχει κι έχουν σωθεί τα κουράγια τους, εν μέρει λόγω της παρατεταμένης απουσίας από την…

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΟΥΣΗΣ kiousis@enet.gr «Τόσους χειμώνες μού τραγουδά. Να μην του πλέξω κι εγώ ένα τραγουδάκι; Για τα ωραία πρωινά που μου χαρίζει θα του πω, κι ότι ξυπνώ αξημέρωτα για να τον ακούσω. Πριν αποκοιμηθώ έχω αφήσει λίγο γερτό το τζάμι της μπαλκονόπορτας. Να μπαίνουν οι πνοές και οι ομιλίες της νύχτας, να μπει…

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΟΥΣΗΣ kiousis@enet.gr(link sends e-mail) Ο Λεωνίδας, ο αρχιστράτηγος των ελληνικών δυνάμεων, πρίγκιπας των Ηρακλειδών, ξαγρυπνά στις Θερμοπύλες. Του Αυγούστου 20. Πανσέληνος. Την επαύριον θα διεξαχθεί η τελευταία μάχη• θα τελεστεί η προδιαγεγραμμένη θυσία: χίλιοι περίπου Έλληνες πολεμιστές αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη στρατιά που αντίκρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Το ιστορικό μυθιστόρημα «Η Θυσία», εκδόσεις…

«Μονάχα να σηκωθείτε πριν φέξει. Να την πετύχουμε τη θάλασσα στο Σίμο μια σταλιά αγουροξυπνημένη. Εκεί να δείτε μυρωδιές και χρώματα· να δείτε τι φόρα παίρνουν τα χελιδονόψαρα και πόσο ασήμι στάζει και το μικρότερο σαρδελάκι. Τα κρινάκια της Παναγιάς στους γύρω λόφους ό,τι θα ανοίγουν. Και πάνω στο άνοιγμά τους θα σου ‘ρχεται να…

Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 17 Απριλίου 2014 «Γενομένης δε ώρας έκτης σκότος εγένετο εφ’ όλην την γην έως ώρας ενάτης· και εν τη ώρα τη ενάτη εβόησεν ο Ιησούς φωνή μεγάλη λέγων· Ελωί Ελωί, λιμά σαβαχθανί; ό εστι μεθερμηνευόμενον, ο Θεός μου ο Θεός μου, εις τι με εγκατέλιπες;». Το κατά Μάρκον, κεφ. ΙΕ’ στ. 33-34. Τρεμόπαιζαν…

«Ο Μάρτης έχει τ’ όνομα κι ο Απρίλης τα λουλούδια». «Όπου ‘χει κόρην ακριβή του Μάρτη ο ήλιος μην τη δει…» ψιθύριζε σαν ξόρκι η γιαγιά μου η Μαριώ και μου περνούσε κατανυκτικά στον δεξή καρπό το βραχιολάκι, τον γνωστό «μάρτη». Νήμα κόκκινο και λευκό, επιδέξια πλεγμένο, λεπτό, ίσα να ξεχωρίζει στο ντελικάτο, παιδικό χέρι,…

Συλλογικό έργο, απόδοση: Μελίνα Καρακώστα, εκδόσεις Πατάκη, σ. 85, ευρώ 19,69 Το βιβλίο σε νέα, πανέμορφη ανατύπωση μεταφέρει τα παιδιά σε τόπους και χρόνους μαγικούς, όπου η πίστη στο θαύμα λάμπρυνε τέτοιες μέρες τη ζωή μικρών και μεγάλων. Εντός του περιέχονται εννέα παραμύθια, μεταξύ των οποίων Το χρυσό κλειδί των αδελφών Grimm, και το μυθικό…

Αντώνης Παπαθεοδούλου, εικονογράφηση: Μυρτώ Δεληβοριά, εκδόσεις Παπαδόπουλος, σ. 32, ευρώ 10 Πρωτότυπο σαν σύλληψη, το χαριτωμένο αυτό χριστουγεννιάτικο αλφαβητάρι ωθεί το παιδί να θυμηθεί, να φανταστεί, να μάθει, μέσα από διαδικασίες χαράς και διασκέδασης. Το αλφαβητάρι είναι έμμετρο. Μικρό δείγμα (το γράμμα Η, ήτα): «Στην άλλη άκρη της γης, στη Νέα Ζηλανδία, κάνουν Χριστούγεννα με ήλιο…

Κλαιρ Ρενό, Σοφί ντε Μούλενχαϊμ, Φαμπιέν Ονφρουά, Σαρλότ Γκροσέτ, Κάθυ Φαγκούντεθ κ.ά., εικόνες: Τερέζ Μποντέ, Μαρί Κεντρέκ, Μαριάν Ντυπυί-Σοζ, Εβελύν Ντυβέρν κ.ά., εκδόσεις Παπαδόπουλος, σ. 84, ευρώ 13,50 Στο βιβλίο υπάρχουν δεκαεπτά ιστορίες γραμμένες από γνωστούς γάλλους συγγραφείς και εικονογραφημένες από εξίσου γνωστούς εικονογράφους, όπως λ.χ. η Κεντέν Γκεμπάν, που ζωντάνεψε το γλυκύτατο Μικρό γκρίζο…

Μαρκ Τουαίν,μτφρ.: Λίνα Κάσδαγλη, εικονογράφηση: Ρόμπερτ Ινγκπεν, εκδόσεις Πατάκη, σ. 241 (24Χ20), ευρώ 19 Εγραψε για το έργο αυτό ο δημιουργός του: «Παρ’ όλο που το βιβλίο αυτό σκοπεύει στην ψυχαγωγία αγοριών και κοριτσιών, ελπίζω να μην το αποφύγουν για τον λόγο αυτό οι μεγαλύτεροι -άντρες και γυναίκες-, γιατί ένα μέρος του στόχου μου ήταν…

Λίλης Λαμπρέλλη, Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 26/03/2010, ζωγραφιές: Φωτεινή Στεφανίδη, εκδ. Πατάκη, σ. 30, 14,50 ευρώ Η αφηγήτρια παραμυθιών και συγγραφέας Λίλη Λαμπρέλλη με το Κρυμμένο νερό που μόλις κυκλοφόρησε, συμπύκνωσε τις πολύχρονες εμπειρίες της, τις γνώσεις και την αγάπη της στο παραμύθι, και πρόσφερε στα παιδιά μια ιστορία που μοιάζει σαν να έρχεται κατευθείαν από την καρδιά των αρχαίων…

Διαβάστε την κριτική εδώ.

ΚΩΣΤΑΣ ΠΟΥΛΟΣ Ενα παγωτό διαρκεί λίγο ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: KATALIN SZEGEDI. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Ο Κώστας Πούλος έγραψε για τα παιδιά των πρώτων τάξεων του Δημοτικού ένα χαριτωμένο, σπινθηροβόλο βιβλίο, όπου οι μικροί αναγνώστες θα αναγνωρίσουν στιγμές από τη δική τους ζωή στις σελίδες του. Θα διαβάσουν για τον πατέρα του Αντώνη, που είναι πάντα τόσο απασχολημένος, ώστε δεν βρίσκει χρόνο…

ΜΑΡΙΑ ΡΟΥΣΑΚΗ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: ΠΩΛΙΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ «ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ» Η Μέλπω απευθύνεται σε παιδιά του νηπιαγωγείου ή των πρώτων τάξεων του Δημοτικού, είναι γραμμένη σε γλώσσα κατανοητή, αλλά και πλούσια στην απλότητά της, είναι, επίσης, επιτυχώς εικονογραφημένη. Κείμενο και εικονογράφηση ενώνονται σε ένα ταιριαστό σύνολο και μας δίνουν ένα έξυπνο, χαριτωμένο βιβλίο, διασκεδαστικό, που ολοφάνερα παίρνει το μέρος…

Μνήμες και ακούσματα ΜΑΡΟΥΛΑ ΚΛΙΑΦΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΑΛΑΣΗΣ «ΚΕΔΡΟΣ» «Τώρα που στα σχολεία μας αρχίζει να διδάσκεται το μάθημα της τοπικής ιστορίας, οι μύθοι και οι θρύλοι αυτής της συλλογής μπορούν να αποτελέσουν ένα πρώτης τάξεως υλικό για όσους εκπαιδευτικούς θελήσουν να κάνουν το μάθημά τους συναρπαστικό» διαβάζουμε στον πρόλογο της Μαρούλας Κλιάφα και συμφωνούμε…

Μας άρεσε η ιστορία της μοναχικής καμήλας που βάδιζε στην έρημο αναζητώντας κάτι σημαντικό· τη γνώση του εαυτού της. Μας άρεσε, επίσης, η φιλική σχέση της με τον ήλιο. Ομορφο και το άλογο που παρουσιάζεται στα όνειρά της -ή μήπως δεν ήταν στα όνειρα; Κι εκείνο το μπλε πουλί, σύντροφος πιστός στις ερημοβασίες της, είναι…

Ελευθεροτυπία/Βιβλιοθήκη, Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010 **Selma Lagerlof, Ο αυτοκράτορας της Πορτογαλίας, μυθιστόρημα, μτφρ.: π. Ευσέβιος Βίττης, εξώφυλλο: Χρήστος Γουσίδης,ξυλογραφίες: Αλεξάνδρα Σταμάτη-Γιαρμενίτη. Π. Κυριακίδης, εκδόσεις Ακρίτας, σ. 245, ευρώ 18 «Στον “Αυτοκράτορα της Πορτογαλίας” -γράφει στο ωραίο του επίμετρο ο μεταφραστής, π. Ευσέβιος Βίττης- «αντιμετωπίζεται ένα σύνθετο πρόβλημα: Ως πού φτάνουν τα όρια της αγάπης, και…

Ο Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ (1900-1944), o περίφημος Γάλλος συγγραφέας και παθιασμένος αεροπόρος, ο ουμανιστής «Μικρός Πρίγκιπας», γεννήθηκε στη Λιόν από εύπορους αριστοκράτες γονείς, ενώ ως παιδί και νέος ήταν διαρκώς επαναστατημένος. Σε όλους τους χώρους διακρινόταν για την απειθαρχία του. Στη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας πήρε δίπλωμα πιλότου, αλλά η επιθυμία του να μονιμοποιηθεί…

Συνέντευξη στον ΜΑΚΗ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟ, Απογευματινή 16/01/2010 Η Τέχνη μπορεί να ιστορήσει την ώρα που η ζωή και ο θάνατος ξεπερνούν το συναίσθημα και το τραγικό ρίγος της πιο ανώτερης μορφής τέχνης; Δύσκολα, όταν καλείται να περιγράψει τη στιγμή που η Ιστορία σταματά και κάνει την πράξη, τη στιγμή, γεγονός παρόν εις τον Αιώνα, όταν ειδικά…

Του Μιχάλη Βαλλιανάτου, Η απόφαση, 17/04/2003 Κατανοώ την “Ποθητή”. Γεννήθηκα κι εγώ στα ίδια χώματα… Εκείνο που με συγκίνησε σ’ αυτήν ήταν το γεγονός ότι απαρνήθηκε τα πάντα για την αγάπη της προς την πατρίδα». Μιλάμε με τη συγγραφέα Ελένη Σαραντίτη, τη συγγραφέα της «Ποθητής», που πρόσφατα τιμήθηκε με το Βραβείο Μυθιστορήματος για το 2000…

Συνέντευξη στην Ειρήνη Μπέλλα, Φιλολογική Βραδυνή, 12/10/2002 Η Ποθητή, μια νέα γυναίκα που από μικρή έμαθε να αποστρέφεται τη δουλεία και να μισεί αυτούς που την επέβαλλαν, τυχαίνει σαν από παιχνίδι της μοίρας να ερωτευθεί με όλη την ορμή των χρόνων της, τον αρχηγό τον Ιππέων της Πελοποννήσου, τον Ασλάν, σκληρό απέναντι στους Έλληνες υποτελείς.…

Γράφει η Κυριακή Τρακάδα, Βραδυνή «Πληγώνουν οι νύχτες— γιατί να ’ρχονται; Ματώνουν όταν δεν κουβαλούν όνειρα γλυκά και παραμύθια, όταν δεν υπόσχονται ήσυχα και καλά πρωινά… Τέτοιες ώρες ευχόμουν να μην πλησιάσει,να μην καλοκάτσει το σκοτάδι. Ποτέ. Να μην κουκουλωθώ, να μην προσποιηθώ ότι κοιμάμαι, ότι παραδόθηκα στον ύπνο και ότι ταξιδεύω». Ένα ταξίδι της…

Συνέντευξη στην ΠΟΛΥ ΚΡΗΜΝΙΩΤΗ, Αυγή Να συναντάς την Ελένή Σαραντίτη πρωί στο κέντρο της Αθήνας, μέσα σε ένα ανθρωπομάνι πολύβουο, σε μια πόλη γεμάτη αυτοκίνητα, νέφος και τρεχαλητό, είναι σαν να έχεις κερδίσει ένα ταξίδι σε μέρη μακρινά, εκεί που οι άνθρωποι μπορούν να μοιράζονται απλά μια κούπα αχνιστό καφέ και όμορφες κουβέντες, χωρίς το…

by Yvette Varvaressos, The Athenian, 01/1983 Eleni Saranditi-Panayotou’s two children raced out of the hotel along the waterfront that has made her name in the world of Greek children’s literature. The wild stark beauty of the bay of Neapoli, on the farthest reaches of the Peloponnese was the setting of O Kipos me ta Agalmata…

του δημοσιογράφου Παναγιώτη Ιακ. Γ εωργουδή, Τα Βάτικα Η Επανάσταση ως καθολικό αίτημα κοινωνικής απελευθέρωσης, δικαιοσύνης, συλλογικής αυτογνωσίας και αυτοπροσδιορισμού, ταυτόχρονα με τον παράφορο έρωτα που σε ένα εξεγερμένο περιβάλλον δημιουργεί τεράστιες αντιφάσεις και δυναστεύει την πρωταγωνίστρια, τόσο που την οδηγεί στο φόνο του αγαπημένου, είναι τα θεμελιώδη στοιχεία του μυθιστορήματος της Ελένης Σαραντίτη, «Ποθητή»,…

Συνέντευξη στην Ελπίδα Πασαμιχάλη Αναδημοσίεση από το bookbar.gr(link is external)  «Δεν είναι καθόλου τεμπέληδες οι Έλληνες» Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς προσβλέπουμε στους πνευματικούς ανθρώπους και στους λογοτέχνες για να μας διαφωτίσουν και να μας στηρίξουν. Ίσως μάλιστα το δεύτερο να είναι και το πιο σημαντικό. Αυτή ακριβώς τη στήριξη αισθάνθηκα στη συζήτηση που είχα με…

Συνέντευξη στον Γιώργο Σ Κουλουβάρη – Ναυτεμπορική gkoul@naftemporiki.gr Με πρωτότυπο θεματικό πυρήνα και αξίες παραγκωνισμένες, όπως ο σεβασμός στον κόσμο που μας περιβάλλει και η φιλοξενία, η Ελένη Σαραντίτη «αγκαλιάζει» για μία ακόμη φορά την πατρίδα της, τη Λακωνία, μέσα από την ιστορία της Χαρούλας, και μας ξεναγεί στον σύμπαν του νέου της βιβλίου. Ποια…

Ύστερα από την επικοινωνία που είχαν με την Ελένη Σαραντίτη τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης, στην Κουμαντάρειο Πινακοθήκη, αποφάσισαν να παρουσιάσουν τη συγγραφέα και στο κοινό της Λακωνίας σε μια δική της βραδιά. «Τη στιγμή θα την ορίσει η ίδια, όταν το καινούργιο της βιβλίο για τον «Λεωνίδα» θα βρεθεί -σύντομα- στις προθήκες των βιβλιοπωλείων.…

Αφότου ο άνθρωπος θέλησε να εκφράσει τον κόσμο ξεκίνησε να ζωγραφίζει στους τοίχους των σπηλαίων. Αυτό το θαυμαστό ξεκίνημα ήταν και η πρώτη μορφή γραφής. Άλλωστε στο «Μέγα Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης», των Η. Liddel-R.Scott, το ρήμα γράφω έχει και την έννοια του σχεδιάζω και ζωγραφώ. Στα έργα του όμως αυτά, στα οποία ο προϊστορικός…

Ας είναι το σημείωμά μου αυτό ένας αίνος στον εκπαιδευτικό της επαρχίας, όπως τουλάχιστον τον έζησα εγώ –και αμέτρητοι άλλοι μαθητές- εκεί, γύρω στα τέλη της δεκαετίας του ’50 ή αρχές του 1960. Κι ας είναι μια οφειλόμενη, πλην αργοπορημένη, απόδοση τιμής στις σπουδαίες φιλολόγους Μαρία Αντωνάκου και Κυριακή Παπάζογλου -δυστυχώς απούσα για πάντα η…

  Είπαν πως ήταν ο μεγαλύτερος πεζογράφος της Αγγλίας και είναι σίγουρα, μετά τον Σέξπιρ, ο πιο πολυδιαβασμένος συγγραφέας της πατρίδας του.  Εμπνευσμένος, ρωμαλέος, δραματικός και πνευματώδης, αβρός, ο Ντίκενς υπήρξε πάνω απ’ όλα κοινωνικός συγγραφέας, επηρεάζοντας με το έργο του τους πολίτες και επεμβαίνοντας έτσι στις δομές της κοινωνίας του καιρού του. Ίσως και…

Ετούτη την τραχιά, την παγερή, την άγρια φύση του Βορρά από παιδί την ονειρευόμουν, διαβάζοντας τα βιβλία του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα Τζακ Λόντον, του παθιασμένου ταξιδευτή, του αρρωστημένου πότη, του φωκοθήρα και κλέφτη οστρακοειδών, του χρυσοθήρα και δημοκράτη, πολεμικού ανταποκριτή, βαρκάρη και ακτοφύλακα, πλανόδιου πωλητή παγωτών και ισόβιου νοσταλγού, που αναχώρησε οικειοθελώς στα σαράντα του χρόνια, μη…

Η Οντένσε, χτισμένη στο νησί Φιν, είναι παλιά πόλη, λιμανίσια, καλοδιατηρημένη και κεφάτη. Είναι Τρίτη σε πληθυσμό στη Δανία (170.000 κάτοικοι περίπου) και το σχετικά νέο πανεπιστήμιο της (ιδρ.1964), έχει πλημμυρίσει τους δρόμους της με παιδιά που σήμερα λόγω της λιακάδας, μάλλον περπατούν νωχελικά, χαλαρά, ξαπλώνουν στα πάρκα και στα υπαίθρια κεντράκια ή μαζεύονται στις πλατείες…

«Σκοτώστε με, σκοτώστε, έλεγε το καημένο σκύβοντας το κεφάλι ως το νερό και καρτερώντας το τέλος του… Μα τι είδε μέσα στο διάφανο νερό! Τη ζωγραφιά του, που δεν το ‘δειχνε βαρύ, σταχτί και κακοκαμωμένο παπί, παρά ωραιότατο κύκνο!» Το Ασχημόπαπο, Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Έχω μια φίλη στην Κοπεγχάγη, μια ψηλή, ξανθιά γυναίκα νέα, τη…

Ελευθεροτυπία, Σάββατο 6 Απριλίου 2013 «(…) Πέρασε το καλοκαίρι, το φθινόπωρο και ο χειμώνας, και ήρθε η άνοιξη ξανά. Είχε περάσει κιόλας ένας χρόνος από τότε που το άσχημο παπάκι είχε εκδιωχθεί από το σπίτι του. Μόλις είχαν αρχίσει να λιώνουν τα χιόνια και, βγαίνοντας από τη σπηλιά του, σκέφτηκε να κολυμπήσει στη λίμνη. Μα…

Ελευθεροτυπία, Σάββατο 6 Απριλίου 2013 «Από τα γαλάζια, φωτεινά νερά, Με χαιρετάς, Ελλάδα, Τα μάτια μου βλέπουν του Μοριά Τα ολοχιόνιστα βουνά…» Χ.Κ. Αντερσεν Ποίημα απλοϊκό αλλά ενθουσιώδες. Εξάλλου, ο Δανός συγγραφέας ήταν λάτρης της μυθολογίας και του πολιτισμού της αρχαίας Ελλάδας, καθώς είχε λάβει κλασική παιδεία. Οταν περιέπλεε τις ακτές της Πελοποννήσου, φώναζε ταραγμένος:…

Στο περβάζι του παραθύρου ακουμπούσε μια κανάτα αιγινίτικη και δίπλα της βρισκόταν μισοκρυμμένο ένα βιβλίο. Παλιωμένο μου φάνηκε, ολιγοσέλιδο, μα είχε παράξενη εικονογράφηση όπου εικονίζονταν δάση χιονισμένα και λίμνες ακίνητες, ενώ παντού κυριαρχούσαν τα μάτια μιας ξανθής γυναίκας, ώριμης. Μάτια τόσο μεγάλα, που έβγαιναν, λες, από το πρόσωπό της, μάτια όμορφα μα τρομακτικά. Σαν της…

Ελευθεροτυπία, Σάββατο 6 Απριλίου 2013 Δεκάδες χρόνια κυκλοφορούν στην Ελλάδα αμέτρητα βιβλία του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν. Σταχυολογούμε ορισμένα από αυτά: Δώδεκα παραμύθια Πατάκης, 22 ευρώ Δώδεκα από τα πιο γνωστά και αγαπημένα παραμύθια του μεγάλου Δανού: «Η πριγκίπισσα και το μπιζέλι», «Το έλατο», «Ο χοιροβοσκός», «Το μαγικό τσακμάκι» κ.ά. Η εικονογράφηση του Σβεντ Οτο εξαιρετική!…

Τουρκοπούλα. Ή Γαρδέλι. Ή Κοκκινοτσεμπερού. Μα και πεντάμορφο. Και Γιαβρί. Και Ζιγαρδέλι. Στραγαλίνι. Στην Κύπρο Σγαρτίλι ενώ η αρχαιοελληνική ονομασία της είναι Ακανθίς ή Ακανθυλλίς λόγω της προτίμησής της στους σπόρους των αγκαθιών. Στους βυζαντινούς χρόνους το πουλί με τα εξαίσια χρώματα στο πτέρωμά του, το μαγευτικό κελάηδημα και το κυματιστό πέταγμα, συμβόλιζε την αγάπη…

Φημισμένος τεχνίτης του λόγου και γνώστης της ψυχής του ανθρώπου αλλά και της Ιστορίας του, ο Σκοτσέζος συγγραφέας Φίλιπ Κερ (Εδιμβούργο, 1956), με τα Άλογα του χειμώνα δεν έγραψε απλώς ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, αλλά και ένα μικρό έπος. Ένα δοξαστικό στο ανυπότακτο πνεύμα και στην αντοχή και την περηφάνια της ψυχής, όχι μόνον του ανθρώπου αλλά και…

Το πρώτο πράγμα που έκανε ο θεός είναι το μακρινό ταξίδι·εκείνο το σπίτι περιμένειμ’ ένα γαλάζιο καπνόμ’ ένα σκυλί γερασμένο (Σεφέρης, Ημερολόγιο Καταστρώματος, Β’) Μάνα και κόρη στην κορυφή της τούβλινης καμινάδας αγκαλιασμένες. Πολυαγαπημένες. Όμορφες. Πελαργίνες κομψές και λεπταίσθητες, από καλή γενιά. Δύει ο ήλιος και η φωλιά τους παίρνει τα χρώματα του μπακιριού και του χρυσαφιού.…

Εκεί μόνος αντίκρισατον κόσμοκλαίγοντας γοερά (Οδυσσέας Ελύτης, Το Άξιον Εστί – Η Γένεσις) Συχνά, τα μυθιστορήματα φαντασίας τα ορίζει κάτι το αμετάκλητο, μια αυστηρή προσκόλληση στον λόγο και στον σκοπό του πρωταγωνιστή. Ο Φύλλος, το βιβλίο της Έλενας Γλωσσιώτη, μυθιστόρημα φαντασίας και αυτό, έχει ως κεντρικό ήρωα ένα παιδί, τον Φύλλο, με δροσερά φυλλαράκια αντί για μαλλιά στο…

Το καινούργιο βιβλίο της Αθηνάς Μπίνιου κυριολεκτικώς με συνεπήρε, καθώς σ’ αυτό είδα να ζωντανεύουν, με τρόπο χαριτωμένο, ευφυή και έμπειρο, σκηνές από τη ζωή των προγόνων μας, μέρες και νύχτες σε μια συνοικία ζωηρή, ζωντανή, ανθρωπινή. Ένας δρόμος πολυσύχναστος διασχίζει ολόκληρη την περιοχή, ξεκινά από τα πλάγια του Υμηττού και ξεδιψά στη θάλασσα. Δεν…

O Πίτερ Σις, διάσημος εικονογράφος, διεθνώς ανεγνωρισμένος συγγραφέας και πολυβραβευμένος σκηνοθέτης κινηματογράφου, γεννήθηκε το 1949 στην πόλη Μπρνο της Τσεχίας, τότε Τσεχοσλοβακία, ενώ από το 1984 κατοικεί οικογενειακώς στη Νέα Υόρκη. Να σημειώσουμε ότι στη γενέθλια πόλη του, με την ανήσυχη, μοντέρνα και συνεχή πνευματική κίνηση, έζησε τρία χρόνια ο Αλέξανδρος Υψηλάντης· εξάλλου, μια γειτονική…

Η Φωτεινή Αζαμοπούλου διαθέτει γερά εφόδια ώστε να παρουσιάσει στο κοινό ένα καλό μυθιστόρημα, μια πολύπλευρη και πολυπρόσωπη ανθρώπινη ιστορία στην οποία πρωταγωνιστούν άνθρωποι με δυνατά, ίσως και εκρηκτικά αισθήματα, συχνά πολύπαθοι, αλλά σπουδαίο ρόλο στο βιβλίο έχει και η ίδια η κοινωνία της σημερινής εποχής, μα και παλαιοτέρων χρόνων. Γεγονότα σημαντικά και προαιώνια όπως…

«Σαν κοτσύφι» έλεγε ο λαός μας της υπαίθρου για κάποιον που πήγαινε ορμητικά, γρήγορα. Και ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου, στο ωραιότατο ποίημά του «Ο γεροβοσκός», δεν παραλείπει να αναφερθεί στο κοτσύφι: «Σε ψηλές ανηφοριές/ σαν κοτσύφι χύθηκα/ κι έπεσα σε ρεματιές/ και λαγοκοιμήθηκα». Όσο για τον Ανδρέα Καρκαβίτσα, ομολογεί: «Ο κότσυφας γνωρίζει το εύρος και την…

Ο Ιρλανδός (Δουβλίνο, 1971) Τζον Μπόιν, με σπουδές φιλολογίας στο περίφημο Trinity College, στο οποίο, ας σημειωθεί, έκανε λαμπρές σπουδές, από το 1871 μέχρι το 1874, ο Όσκαρ Ουάιλντ όπου βραβεύτηκε και με χρυσό μετάλλιο για την επίδοσή του στα αρχαία ελληνικά, καθώς από την ηλικία των 12 ετών διάβαζε στο πρωτότυπο Όμηρο και Βιργίλιο,…

«Βιβλίο με παραμυθάκια και τραγούδια για το Βιβλίο» διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο. Ενώ λίγο πριν, «Από κάτω απ’ το ρεβίθι/ βρήκα ένα παραμύθι./ Από κάτω απ’ το θρανίο/ βρήκα ένα καλό βιβλίο». Άλλωστε, τι άλλο θα έβρισκε η λάτρις και συγγραφέας καλών βιβλίων Ζωή Βαλάση; Η Ζωή, που «ολόκληρη ζωή» ζει με τα βιβλία αλλά και…

Μια τραγωδία. Μια μεγάλη και γεμάτη αναστάτωση ψυχής τραγωδία στην οποία, όπως συνέβαινε και συμβαίνει, ενυπάρχουν όλα τα στοιχεία που αναπαριστούν την ίδια τη ζωή – συγκρούσεις, δηλαδή, φόβος και οίκτος, κομμός, ήθος (ο χαρακτήρας των προσώπων που δρουν στο έργο), η συμμετοχή, η έξοδος. Πλην απουσιάζει η κάθαρση. Και ούτε καν γίνεται λόγος για…

Σκόπευα να σας πω να σταθούμε αρχικώς στην εξαιρετικά καλλιτεχνική και βαθιά εσωτερική εμφάνιση του βιβλίου. Στη θέρμη της ατμόσφαιρας ενός άλλου κόσμου, κόσμου καθαρότατου σαν πρωινό· και γλυκύτατου σαν χαμόγελο σε όνειρο βρέφους. Είναι απορίας άξιο πώς ένα βιβλίο που γλιστρά στην αγορά δίχως τυμπανοκρουσίες, διαφημίσεις, προδημοσιεύσεις και εντυπωσιακά δελτία τύπου, μπορεί να σου…

Ο Neil Richard MacKinnon Gaiman, πεζογράφος, σεναριογράφος, σπουδαίος κομίστας, παραγωγός ραδιοφώνου, γεννημένος το 1960 στην Αγγλία, κάτοικος σήμερα των Ηνωμένων Πολιτειών, με πολλούς αναγνώστες και στη χώρα μας και με πολλά και σοβαρά διεθνή βραβεία, είναι ο συγγραφέας του καθηλωτικού για τους μικρούς αναγνώστες –μήπως και για τους γονείς τους– αυτού βιβλίου. Χαρακτήρισα το βιβλίο…

Κι εκεί που παραμερίζεις ή προσποιείσαι ότι λησμονείς ορισμένα γεγονότα ή περιστατικά, εικόνες, ήχους, αρώματα, πάνω εκεί που είσαι έτοιμος να τα ξεχάσεις στ’ αλήθεια για να ελαφρύνεις καρδιά και νου, και καμώνεσαι ή φαντάζεσαι ότι αδιαφορείς, αυτά, ομαδικώς και ορμητικά, λαμβάνουν πνοή και την πρωτινή τους μορφή, ζητώντας εκ νέου μια θέση στις σκέψεις…

Γνωστότατος, παγκοσμίως, στoν χώρο του παιδικού λογοτεχνικού βιβλίου, με πολλούς από τους τίτλους του μεταφρασμένους στη χώρα μας, ο Μάρκους Πφίστερ (Βέρνη, 1960) κατέχει τη μέγιστη ικανοποίηση και ευτυχία να βλέπει τα έργα του να κυκλοφορούν σε ογδόντα –ίσως και περισσότερες– γλώσσες και σε τιράζ άνω των δεκαπέντε εκατομμυρίων αντιτύπων. Η εντυπωσιακή αυτή επιτυχία του…

«Το λεύκωμα του Ε2 – Μαργαρίτα Αυγερινού» Πιάνει στα χέρια του ο Λουκάς το ροζ τετράδιο και σέρνει μαλακά τα δάχτυλά του στην ετικέτα· χάδι απαλότατο μα και γεμάτο κινήσεις περίσκεψης. Ένα κοριτσίστικο λεύκωμα στην τσάντα του! «Θέλω να το προσέχεις, Λουκά, είναι λεύκωμα. Είσαι το πρώτο αγόρι που θα γράψει». Το δεκάχρονο παιδί το…

«Σε στάλα βροχής του Απριλιού θα γλιστρήσεις;Θ’ αράξεις σε σύννεφο ροδοβαμμένο;Θα ‘ρθεις απ’ την πύρινη πόρτα της δύσης;Ακόμα προσμένω!» Έγραψε στο ποίημά του «Μεγάλη Προσδοκία» ο αισθαντικότατος και μελωδικός ποιητής μας Ζαχαρίας Παπαντωνίου (1877-1940), μόλις ο αγαπημένος του αδελφός αποδήμησε. «Σ’ όσους δεν βρίσκονται πια κοντά μας αλλά είναι πάντα δίπλα μας», η πρωτοσέλιδη αφιέρωση…

Ένα πανηγύρι είναι το βιβλίο αυτό· χρώματα κι αρώματα, ρυθμός και φαντασία και χιούμορ ανυπότακτο και απεριόριστο. Αλλά γιατί να περιοριστεί και να υποταχθεί ή να ελεγχθεί το χιούμορ; Υποτάσσεται το πνεύμα –υπό ομαλές και κανονικές συνθήκες, βέβαια–, οι αστραπές του νου χλομιάζουν ή εξαντλούνται; Μάλιστα, δεν είμαι σίγουρη ότι και σε συνθήκες βίας ή…

«Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη,η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι·με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κρένει…» Όχι βέβαια ότι αναίτια μου ήλθαν στον νου οι στίχοι του μέγιστου Διονυσίου Σολωμού κοιτώντας και αποθαυμάζοντας τις πέτρες στο ευφρόσυνο βιβλίο της Καίτης Μεσσηνέζη, όπου τα πάντα λαλούν με χίλιες φωνές…

O «λογοποιός», λοιπόν, κατά τον Ηρόδοτο. Γεννημένος στη σκλαβιά, μεγαλωμένος στη σκλαβιά, με σκλαβωμένη αργότερα πατρίδα, άρχοντας τελικώς του λόγου και του λογισμού, πρίγκιπας της ευθυκρισίας, της καθαρής σκέψης, της γνώσης του ανθρώπινου γένους. Μυθοπλάστης και θυμόσοφος, οδοιπόρος διά βίου προς αναζήτηση πνευματικών κατακτήσεων, ένας μύθος και ο ίδιος, και όχι μόνον για την εποχή…

Μια καρδιά χτυπά. Κι άλλη. Κι ακόμη μια. Χτυπούν μαλακά, ήμερα, ρυθμικά. Όμως από πού έρχονται αυτά τα γλυκά καρδιοχτύπια; Αξίζει να δώσουμε την προσοχή μας. Να σταθούμε, να αφουγκραστούμε· την κυρία Συμέλη πρώτα που στέκει στην είσοδο της βιβλιοθήκης και απευθύνεται στα παιδιά: «Η καρδιά του σχολείου χτυπά. Πού χτυπά; Πώς χτυπά;» Από τα…

To ομολογώ· και αμαρτία εξομολογημένη ουκ έστιν αμαρτία. Εάν θεωρηθεί αμαρτία το ότι στον μαγικό, εφιαλτικό αλλά και λυτρωτικό κόσμο του Ματίας Αλμοσίνο εισήλθα διστακτικά. Πώς μπαίνεις σε άγνωστο σπίτι καλεσμένος και μιλάς μονολεκτικά στην αρχή, κοιτάς φευγαλέα, κάθεσαι άβολα στην άκρη του καναπέ, αρνείσαι το κέρασμα; Περίπου έτσι αισθάνθηκα διαβάζοντας αρκετές από τις πρώτες…

Η γνωστότατη, και κατ’ επανάληψιν βραβευμένη, συγγραφέας Λίτσα Ψαραύτη, συχνότατα στα βιβλία της καταπιάνεται με προβλήματα και αγωνίες που κατατρώγουν τις νεανικές ψυχές, βυθίζοντας στην απόγνωση και στο σκότος ζωές που θα έπρεπε να κυριαρχούνται από τη μέθη των ονείρων και της δημιουργίας, και να περιβάλλονται από το φως των ανθισμένων χρόνων. Aς θυμηθούμε το Αυγό…

Σε τόσα έτη αιχμαλωσίας, πόσα και πόσα χιλιόμετραανυπομονησίαςπερπατημένα σε δέκα τετραγωνικά![…]Δεν αγριεύει πια, δεν εξανίσταται·όχι πως του ‘γινε συνήθεια η σκλαβιάκαι πως την υποφέρει,αλλά μονάχα από συναίσθηση περιφρονείκαι στέκεται στο ύψος του!…Αλέξης Μπάρας, «Λέων αφρικανικός» Βιβλίο μοναδικό! Ακριβώς σαν τον Ιβάν, τον υπέροχο ήρωά του. Που μπορεί να σε κάνει να δακρύσεις ή μπορεί και…

Βιβλίο ταξιδιάρικο, θαλασσινό, σελίδες που ευωδιάζουν αλμύρα, μοσκοβολούν περιπέτεια και οδηγούν τον μικρό αναγνώστη, μέσα από τις πλατιές, γαλανές λεωφόρους, με τη συνοδεία γλάρων, χελιδονόψαρων και δελφινιών, σε ώρες τέρψης και στιγμές εκπληκτικές προβάλλοντάς του εικόνες μιας άλλης ζωής· ζωής άγνωστης, έξω από την καθημερινότητα της πόλης, μακριά από τα οικεία και συνηθισμένα, μιας ζωής…

«Ευρηματικό, σε κάνει να κλαις και να γελάς από την αγωνία». THE SUNDAY TIMES «Έχω να διαβάσω ένα τόσο καλό βιβλίο από την εποχή του The Hunger Games διαβάζουμε στην GUARDIAN CHILDRENS BOOKS. «Και εφοδιάζει την ψυχή σου με αισθήματα ευθύνης, αλληλεγγύης, θάρρους», θα πρόσθετα. «Εκτός της απολαυστικής, με ασθματικούς ρυθμούς γραφής, και του πρωτοφανούς θέματος», θα…

Θεωρώ ευτύχημα το ότι η Άλις Παντερμίλερ (Γερμανία, Φλένσμπουργκ, 1968) δεν έγινε δασκάλα –όπως ονειρευόταν μικρή, αν και έκανε τις κατάλληλες σπουδές– ή βιβλιοπώλισσα – όπως είχε αργότερα αποφασίσει. Ή ακόμη ακόμη που δεν εξακολούθησε να εργάζεται ως βοηθός καθηγητή γερμανικών στη Σκοτία, όπως έπραξε για ένα διάστημα. Το θεωρώ ευτύχημα διότι τελικώς στράφηκε στη…

Η Σοφία έχει φλογάτα μαλλιά. Μακριά, λαμπερά, πανέμορφα. Σαν να της τα λούζει ο αυγινός ήλιος. Το καμάρι της ονειροπόλας γιαγιάς της, που όταν τη χτένιζε της τραγουδούσε λόγια μεθυστικά που θώπευαν την ακοή της μικρούλας. «Σαν φλόγα στον άνεμο […] τα κόκκινα μαλλάκια σου, αυτά τα βελουδένια». Και άλλα, ποιητικά, μελένια. Όμορφα ηχούσαν στα…

Ειλικρίνεια και εντιμότητα περιτρέχουν τις σελίδες του καινούργιου βιβλίου της Γιώτας Φώτου. Μυθιστόρημα νεανικό, το οποίο άπτεται των σημερινών δυσκολιών που βιώνει ο λαός μας, δυσκολίες οι οποίες απηχούν ευθέως στον ψυχισμό των παιδιών μας επηρεάζοντάς τα βαθύτατα – και ας μην, λόγω υπερηφάνειας, κάποτε και συστολής, εκφράζονται. Ένα βιβλίο της καθημερινότητάς μας είναι, με…

 Λογοτεχνία του φανταστικού. Ή περιπέτεια φαντασίας. Ή ένα μυθιστόρημα που δύσκολα το αφήνεις από τα χέρια σου. Γιατί το Αγριόδασος είναι ολόκληρο ένα βιβλίο σαγήνης. Που κατακτά. Που παγιδεύει γλυκά. Από την πρώτη κιόλας αράδα: «Πώς κατάφεραν πέντε κοράκια να σηκώσουν στον αέρα ένα μωρό δέκα κιλών ήταν κάτι που η Πρου δεν μπορούσε να το καταλάβει,…

Γνώρισα τη Σουηδή συγγραφέα Καμίλα Λέκμπεργ μέσω των αστυνομικών μυθιστορημάτων της. Βιβλία για ενηλίκους, φυσικά. Βρήκα πολύ ενδιαφέρον έργο την Παγωμένη πριγκίπισσα. Ατμόσφαιρα, μυστήριο, κρυμμένα πάθη, σχέσεις ψυχρές, απόσταση, οικογένειες κλειστές, φόβοι αποκαλύψεων, έξοχα σκηνοθετημένη ιστορία από μια εικοσιεννιάχρονη που πριν αφιερωθεί στη συγγραφή εργαζόταν στη Στοκχόλμη ως οικονομολόγος. Διάβασα και τον Ιεροκήρυκα (και τα δύο από τις…

Την Αργυρώ Πιπίνη τη γνώρισα το πρώτον ως ηθοποιό. Σε έργο σύγχρονο γερμανικό, όπου ο λόγος ήταν μετρημένος. Moυ φάνηκε και αυστηρός. Και οι κινήσεις το ίδιο. Η παρουσία, όμως, της Αργυρώς σε αυτή την παράσταση ήταν, για μένα, μια αποκάλυψη. Πάει καιρός από τότε, μα θυμάμαι ακόμη τη λάμψη που την τύλιγε, τη φωνή…

Το να διαφέρει κάποιος από τους άλλους, συνήθως τους πολλούς, ως προς τα εξωτερικά χαρακτηριστικά, την καταγωγή, τις επιλογές, τον ψυχισμό του, τον χαρακτήρα, τις ιδέες, τις ικανότητές του, το ονομάσαμε διαφορετικότητα. Συνηθίζουμε δε να υποστηρίζουμε, τουλάχιστον όσοι από εμάς έχουμε την τύχη να σκεπτόμαστε το καλό και να το αποζητούμε, δίνοντας μάχες κάποτε γι’…

Ένα ακόμη μουσικό παραμύθι κυκλοφορεί αυτές τις μέρες και αρέσει πολύ στα μικρά παιδιά, μα και στα μεγαλύτερα. Πρόκειται για το Μαγικό βιολί. Η συγγραφέας του, Μαριβίτα Γραμματικάκη, έγραψε προηγουμένως ένα λιμπρέτο με τον τίτλο αυτόν και ακολούθως η Εθνική Λυρική Σκηνή συμμετείχε στον εορτασμό των «Ευρωπαϊκών Ημερών Όπερας», το 2011, με το εν λόγω έργο…

Μουσικό παραμύθι είναι η Θυμωμένη μπετονιέρα του Δημήτρη Μπασλάμ, γνωστού μας και από τα δυο προηγούμενα έργα του, Ο Γαργαληστής και ο Αγισήλαγος, από τις Εκδόσεις Επόμενος Σταθμός και αυτά. Είναι, επίσης, γνωστός και για τις θαυμαστές επιδόσεις του στο μπάσο, το οποίο άρχισε να σπουδάζει από την ηλικία των 16 ετών. Ακόμη έχει συνεργαστεί με πολλούς καλλιτέχνες της ροκ…

Η Ελένη Πριοβόλου, με άνω των είκοσι ετών συνεπή και επιτυχή πορεία στα ελληνικά γράμματα, συγγραφέας δεκαεννέα παιδικών και εφηβικών βιβλίων αλλά και τεσσάρων μυθιστορημάτων για ενηλίκους, έχει κατ’ επανάληψιν βραβευθεί, έγινε δε ευρέως γνωστή χάρη στην αφοσίωσή της στην τέχνη της, στην πλούσια και εκφραστική γλώσσα της που τη φροντίζει ιδιαίτερα –αυτό φαίνεται από…

Δεν συναντά κανείς συχνά το όνομα Καλλίστρατος. Είχα κάποτε διαβάσει για έναν σπουδαίο Αθηναίο άρχοντα και για έναν, επίσης, Αθηναίο στρατηγό αλλά και ρήτορα φημισμένο, το πρότυπο του οποίου ακολούθησε ο Δημοσθένης. Πολύ αργότερα, στη Ρώμη, και επί Διοκλητιανού (284-305), ένας νέος από την Καρχηδόνα, ονόματι Καλλίστρατος, από οικογένεια ευσεβών και σεβαστών ανθρώπων, κατετάγη στον…

Ήταν κάποτε μια μάγισσα τελείως ξεχωριστή. Αυτή ζούσε «μακριά απ’ το αγριεμένο πλήθος» των μαγισσών. Άσχετο, αλλά η φράση στα εισαγωγικά μού θύμισε το κλασικό μυθιστόρημα του Βρετανού Τόμας Χάρντι (1840-1928) και την ομότιτλη ταινία του Τζον Σλέσινγκερ (1967) με μια αξεπέραστη Τζούλι Κρίστι – μήπως να τα αναζητήσουμε κάποτε και μόνο για την υψηλή…

Το καινούργιο έργο της, τιτλοφορούμενο Μια τρελή τρελή Αλφαβήτα, το οποίο έλαβε τον Έπαινο Ποίησης από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, και το οποίο η συγγραφέας αφιερώνει «σε όλα τα παιδιά, με την ευχή να ανακαλύψουν την ομορφιά της γλώσσας μας και να την αγαπήσουν τρελά», είναι βεβαίως, και θα το διαπιστώσετε κι εσείς, ένα βιβλίο τερπνό…

Η Γιούλη Μιγγείρου, με σπουδές Ψυχολογίας και ιδρύτρια του «Κέντρου Συμβουλευτικής για τον Νέο, τον Έφηβο και την Οικογένεια», είναι ίσως από τα πλέον κατάλληλα πρόσωπα για να εκθέσει τους παιδικούς φόβους. Και να μιλήσει γι’ αυτούς. Πιθανόν και να συντελέσει ώστε αυτοί να απαλυνθούν. Και να πραϋνθούν. Διότι όλοι μας γνωρίζουμε τι συμβαίνει μες…

Μια από τις πιο ξεχωριστές, τις σχεδόν άφατες χαρές που μπορεί να βιώσει ένας γονέας είναι όταν αντιληφθεί ότι το παιδί του κατόρθωσε να διαβάσει, διστακτικά μεν και κομπιάζοντας ίσως, τις πρώτες του λέξεις. Ετούτη η χάρις μού δόθηκε καμαρώνοντας τα παιδιά μου, μου δωρίστηκε ξανά και με τα εγγονάκια μου πρόσφατα. Όταν μάλιστα πέρυσι,…

«Το όνομά μου είναι Ραφαέλ Φερνάντες και είμαι παιδί της χωματερής. Πολλοί μου λένε: “Ποτέ δεν ξέρεις τι θα βρεις ψάχνοντας στα σκουπίδια! Σήμερα μπορεί να είναι η τυχερή σου μέρα”. Αλλά εγώ τους λέω: “Φίλε μου, νομίζω πως ξέρω τι θα βρω”. Και ξέρω τι μπορεί να βρει κανείς, γιατί ξέρω τι βρίσκω εγώ…

Ανάμεσα στα –όχι και λίγα– βιβλία της γνωστής συγγραφέως που έχω στα χέρια μου και τα οποία διάβασα με ξεχωριστή προσοχή, επέλεξα να παρουσιάσω το παρόν – το βρήκα μοντέρνο, ενδιαφέρον και ρεαλιστικό. Όμως ας θυμηθούμε αρχικώς ότι η Αγγλίδα συγγραφέας από το όμορφο Μπαθ (1945-) έχει γράψει πάρα πολλά βιβλία για παιδιά και νέους:…

Και αν ο τίτλος του βιβλίου του εξαίρετου και δημοφιλέστατου Ολλανδού συγγραφέα Χις Κέγερ (γενν. 1942) ήταν «Το βιβλίο όλων των καημών», πάλι ταιριαστός θα ήταν. Μες στις σελίδες του αναδεύονται και αγωνιούν καημοί μεγάλοι – καημοί βαρείς, δυσβάσταχτοι, που κλείνονται είτε σε παιδικά στήθη είτε σε στήθη ενηλίκων. Το περίεργο –και ασύνηθες– είναι δε…

Το διάβασα. Το ξαναδιάβασα. Το διάβασα και πάλι. Για την τέρψη μου και για την καθαρότητα των αισθημάτων μου. Για το φρεσκάρισμά τους μάλλον που σε όλους είναι αναγκαίο κάπου κάπου, για να μην πω συχνά-πυκνά. Οι δυο νέες γυναίκες, δημιουργοί του βιβλίου Ο σκαντζόχοιρος που ξέχασε να φοβηθεί, θα γνωρίζουν ίσως ότι με το έργο…

…Η φωνή σου καμιά φορά προβαίνει στο πλευρό του σαν το δελφίνι που για λίγο συντροφεύει μαλαματένιο τρεχαντήρι μες στον ήλιο και πάλι χάνεται… Σεφέρης («Μνήμη, Β’» Έφεσος – Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ’) Σαν το δελφίνι, που όταν ξάφνου εμφανίζεται δίπλα μας σε απόσταση αναπνοής, μεσημέρι καλοκαιριού, ανοίγοντας τα πλουμισμένα με ασήμια νερά, κι εμείς στη…

«Εις πλείστους ελληνικούς τόπους υπάρχουν φρούρια καλούμενα Κάστρα της Ωριάς ή της Σουριάς, και προς τα φρούρια ταύτα συνάπτονται παραδόσεις περί αλώσεως αυτών διά δόλου υπό των Τούρκων και αυτοκτονίας της βασιλοπούλας, η οποία επί πολλά έτη ηρωικώς ανθίστατο εγκεκλεισμένη…» Νικολάου Γ. Πολίτη «Δημοτικά Τραγούδια» Ακριτικά Όσα κάστρα κι αν είδα και περπάτησα, σαν της…

Το βιβλίο της Ευαγγελίας Στάθη μάς μεταφέρει στους μαγικούς και μαγεμένους κήπους του βυθού, πέρα εκεί όπου θάλλουν ροδόδεντρα κοσμημένα με υπερμεγέθη μαργαριτάρια, όπου τα κοράλλια, οι ανεμώνες και τα ανείδωτα κρίνα φεγγοβολούν, εκεί ακριβώς, «στο Μάη και τον Απρίλη των κυμάτων, σ’ ενάλιους κήπους, σέρες από φύκια». Α, ναι, όταν τυχαίνει να διαβάζω βιβλίο…

H ιστορία της μαγειρικής ξεκινά από τα προϊστορικά χρόνια, όταν αυτή είχε ακόμη υποτυπώδη μορφή. Η ανακάλυψη της σούβλας και της χύτρας ήταν στοιχεία που βοήθησαν στην εξέλιξή της. Στα ομηρικά χρόνια φαίνεται καθαρά η σημασία που έδινε ο άνθρωπος των χρόνων εκείνων στο φαγητό: λιτό μεν αλλά ποιοτικό επέλεγαν, όσοι μπορούσαν βέβαια. Στα συμπόσια…

Στις 4 του φετινού Μαΐου η συγγραφέας Λίσα Πράις έστελνε μήνυμα στους πολυάριθμους φίλους και γνωστούς της: «Σήμερα φεύγω για την ευρωπαϊκή περιοδεία προώθησης του βιβλίου μου. Ήταν εξαιρετικός ο συντονισμός της ατζέντισσάς μου του εξωτερικού Heather, στην οποία οφείλω πολλές ευχαριστίες. Κατευθύνομαι αρχικώς προς την Ισπανία, κι έπειτα προς τη Λισαβόνα, Πορτογαλία, όπου θα…

Η τέχνη, ως γνωστόν, προήλθε από την έμφυτη καλλιτεχνική ροπή του ανθρώπου, από την ανάγκη του για το ωραίο που υπήρχε και υπάρχει απ’ αιώνος και πρόκειται για καθαρτήρια ψυχική δύναμη, για πνευματική λειτουργία, σκοπός της οποίας είναι η πραγμάτωση και απόλαυση –προς όφελός μας– του ωραίου, μια και πέρα από κάθε λογική, η τέχνη ξέρει…

Συχνά σκέπτομαι και θαυμάζω: Τι μαγεμένο και ανήκουστο ταξίδι έκανε η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων αφότου ήλθε στο φως (1865) μέχρι τις μέρες μας! Να την πήρε τo χελιδόνι στα φτερά του (όπως την Τοσοδούλα) ή μήπως πανώριοι ερωδιοί; Ή ίσως οι υπέροχοι αδελφοί αγριόκυκνοι, όπως στο παραμύθι του Άντερσεν; Πάντως με όποιο μεταφορικό μέσο κι…

«Η αντίληψη της ομορφιάς είναι μια ηθική δοκιμασία». Πριν καν ξεκινήσει τον πρόλογο του μυθιστορήματος, η συγγραφέας Siobhan Vivian τοποθετεί σαν επίγραμμα την ανωτέρω φράση του Χένρι Ντέιβιντ Θόρο (1817-1862), ξεχωριστού Αμερικανού φιλοσόφου, φυσιοδίφη, σημαντικού πεζογράφου του υπερβατισμού, και ποιητή, φυσιολάτρη – ήταν άτομο μαχόμενο και θαρραλέο. Και είναι μια ευκαιρία για όλους μας, τέτοιες…

«…όταν τελείωσα το παραμύθι και το διάβασα ένιωσα ότι μιλούσα για τον αποχωρισμό από τη μητέρα, που ήταν για μένα μια Μαραλά. Ήταν για μένα ένα μαγικό πρόσωπο. Νομίζω δηλαδή ότι μιλώ για το ταξίδι της αυτονομίας. Βέβαια, μπορεί κανείς να κάνει κι άλλες αναγνώσεις, για τη μετάβαση, ας πούμε, από τον κόσμο της προφορικότητας…

Ξέρω, κάθε φορά που παίρνω στα χέρια μου ένα βιβλίο του Ιρλανδού Τζον Μπόιν, πως διαβάζοντάς το θα πεταρίσει πολλές φορές η καρδιά μου κι άλλο τόσο θα αναστενάξει γλυκά. Άλλωστε μες στους σκοπούς της τέχνης δεν είναι και το να ανάβει φλόγες εμπρός στα μάτια που θα φωτίσουν μονοπάτια ψυχής ικανά να οδηγούν σε…

Για την αξία και την πολυτιμότητα της ευγένειας μίλησαν πολλοί. Ανάμεσά τους και ο Πλούταρχος: «Όποιος συνήθισε να αντιμετωπίζει τις καταστάσεις της ζωής ήρεμα και με καλοσύνη, εύκολα μπορεί να συναναστρέφεται τους ανθρώπους με ευγένεια και πραότητα». Και ο Μονταίν: «Η ευγένεια είναι μια επιστήμη μεγάλης σπουδαιότητας. Μοιάζει με την ανθρώπινη ομορφιά και χάρη, που…

Ήταν κάποτε, διαβάζουμε, ένα παγκάκι στην άκρη της προκυμαίας. Βαμμένο κόκκινο της φωτιάς. Ωραίο σημείο να κάθεσαι, να ξαποσταίνεις κοιτώντας και ακούγοντας τη θάλασσα. Ο καθένας ευχαριστιέται και ηρεμεί μπροστά της καθισμένος στο ξύλινο παγκάκι. Τα παιδιά το επισκέπτονταν τα πρωινά. Αλλά αυτά κάθονταν στη ράχη του κι ετούτο εκνεύριζε τους περαστικούς, μα εκνεύριζε και…

Ένα νεανικό βιβλίο αισθαντικό, με ευγένεια γραφής και γλυκύτητα, στο οποίο αποτυπώνεται η τρυφερή αλλά και ιερή σχέση ανάμεσα σε γιαγιά και εγγονή, αλλά όχι μόνο αυτή: εμπρός στα μάτια αλλά και στη διάνοια του αναγνώστη περνούν εικόνες σεπτές, αισθήματα σεβαστά, τοπία ψυχής κατακτημένα από τη λήθη, πλην ικανά να ανθοφορήσουν στην πρώτη ματιά, στον…

«Πριν αφιερωθώ αποκλειστικώς στο γράψιμο έκανα ποικίλα επαγγέλματα όπως σερβιτόρα, ηθοποιός, μπαργούμαν, οδηγός φύσης για φιλανθρωπική οργάνωση. Ξόδεψα και ακόμη ξοδεύω πολύ χρόνο καβάλα σε μια γκρινιάρα καστανή φοράδα, τη δική μου Topaz, και έζησα την περιπέτεια σε πολλές χώρες, μα δυστυχώς δεν μπήκα ακόμη σε αερόστατο. Α, μην ξεχάσω! Οι καμήλες με κάνουν πάντα…

Την Πέρσα Σούκα αρχικώς την γνώρισα ως ηθοποιό. Στην Ιφιγένεια εν Αυλίδι με τον Κώστα Τσιάνο σκηνοθέτη. Στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού θεάτρου. Έτος 2002. Διανομή εξαίρετη. Είδα το όνομά της στο Χορό. Πρόσεξα και την ίδια. Ακόμη την θυμάμαι. Στις κορυφαίες ξεχώρισα και το όνομα της Μάρθας Φριτζήλα. Και ακόμη το ξεχωρίζω. Η Πέρσα Σούκα κατάγεται…

«Το αρχοντόπουλο που έγινε πύργος είναι ένα καινούργιο παραμύθι. Δεν είναι διασκευή. Είναι ένα λαϊκότροπο μοντέρνο παραμύθι. Το έγραψα για μια εκδήλωση που μου ζήτησε να κάνω ο δήμαρχος της Αρεόπολης στο πλαίσιο των πολιτιστικών εκδηλώσεων του Δήμου. Έχω χρησιμοποιήσει μοτίβα και στοιχεία του λαϊκού παραμυθιού όπως οι σαράντα μέρες, οι μοίρες, τα ξωτικά, τα…

Σοκ (Ψυχολ.): Εντονότατη συγκίνηση και ταραχή που προκαλείται από απροσδόκητο γεγονός ή βίαιες καταστάσεις εξαιτίας της οποίας το άτομο δεν μπορεί, για μεγάλο χρονικό διάστημα, να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του περιβάλλοντος. (Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, Μπαμπινιώτη). Ο λαός μας σε παρόμοιες περιπτώσεις «μου κόπηκε η λαλιά» λέει ή «έχασα τη λαλιά μου». Και ο…

Η συγγραφέας Cath Crowley είναι γεννημένη στην Αυστραλία. Στη Μελβούρνη. Το 1971. Μεγάλωσε στη Βικτώρια, όπου και έγινε φανατική αναγνώστρια. Αργότερα και σπουδαία συγγραφέας. Από τα πιο γνωστά βιβλία της για παιδιά είναι Μικρές μαγικές προστριβές, Κυνηγώντας, Ένα μικρό ζητά τραγούδια. Έχει γράψει και για ενηλίκους, με αρκετή μάλιστα επιτυχία. Τώρα με το Φεγγάρι στον τοίχο (Graffiti Moon) πρόσφερε στο…

Στην αρχαία Σπάρτη, όταν κάτι ήταν πολύτιμο για τον άνθρωπο, ή σεβαστό και υπέροχο, το αποκαλούσαν άγιο. Ανεξαρτήτως εάν ήταν αντικείμενο, ον ή φυσικό φαινόμενο, πλάσμα της φύσης ή η φύση αυτοπροσώπως. Έλεγαν συχνά ο άγιος Ηρακλής, ο άγιος Ποταμός (για τον Ευρώτα), η αγία θάλασσα. Έλκουσα την καταγωγή από τη Λακωνία η γράφουσα, θα…

Ο Όνειρος της μυθολογίας μας ήταν της Νύχτας γιος και αδελφός του Ύπνου και του Θανάτου. Πίστευαν ότι ο Δίας τον έστελνε να επισκεφθεί τους ανθρώπους την ώρα του ύπνου για να τους φανερώνει τι θα συμβεί στο μέλλον. Ο άνθρωπος ανέκαθεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στα όνειρα, αποδίδοντας σε αυτά προφητικές ιδιότητες αλλά και βλέποντας…

Εξομολογήσεις –εκ βαθέων– της Πέτρας. Της πέτρας που είναι άναρχη, που είναι αιώνια και που είδε και γνώρισε και έζησε τα περισσότερα από όσα διαδραματίστηκαν στον άπειρο χρόνο. Βουνά και φαράγγια, λόφοι και ανοιχτοσύνες, σπηλιές θαλασσινές και βράχια καταμεσής στα πέλαγα, όρμοι και γαλανά ή καταπράσινα νησιά, πέτρες, πέτρες παντού ο τόπος μας, πέτρες μάρτυρες…

«Μεγάλωσα με παραμύθια και τραγούδια. Από τα παραμύθια προτιμούσα τους αρχαιοελληνικούς μύθους και από τα τραγούδια τα δημοτικά. Και τα δυο είχαν την αμεσότητα που με κέρδιζε, τότε ακόμα δεν ήξερα γιατί. Αργότερα κατάλαβα πόσο φιλοσοφημένη ερμηνεία του κόσμου και της ανθρώπινης φύσης αποτελούσαν…» προλογίζει η συγγραφέας, μεταφράστρια και θεατρολόγος Μαρία Παπαλέξη. Και η Βαλεντίνα…

«…Τα παιδιά (και οι μεγάλοι, βεβαίως) που θα πάρουν στα χέρια τους το βιβλίο και θα το μελετήσουν, θα κάνουν ένα υπέροχο ταξίδι στο μοναδικό κόσμο του Βυζαντίου και θα εισέλθουν αβίαστα στην καθημερινή ζωή, τον πολιτισμό και τις αιώνιες αξίες των πατέρων μας. Συντροφιά με τον Ακρίτα και τη Ρωμανία-Αετοπούλα στη ράχη του Σπαθάτου,…

Σε χρόνους άγνωστους και σε ανήκουστους τόπους, παγωμένους. Και έρημους. Τίποτα ενδιαφέρον δεν φαίνεται να υπάρχει σε τούτη την απέραντη λευκή έκταση. Μόνο χιόνι και πάγος – ως εκεί που φθάνει το μάτι θα ’λεγε κανείς πως τίποτα δεν κινείται και δεν ανασαίνει κανείς. Και όμως, αν σαρώσεις με ματιά προσεκτική το τοπίο, θα αντικρίσεις…

Εγκυκλοπαίδεια. Μια σωστή, μοντέρνα εγκυκλοπαίδεια με πριγκίπισσες! Αλίμονο, έχουν από καιρό κατακλύσει την αγορά βιβλία (μεταφρασμένα) με πριγκίπισσες, με γοργόνες, με νεράιδες. Με χρώματα ροζ και θαλασσιά, σχήματα απαλά, χρυσόσκονη, διαδήματα επάνω σε κατάξανθα –σπανίως μαύρα– μακριά μαλλιά, ραβδάκια μαγικά, φτερά, γελάκια. Οι δε πριγκίπισσες κομψές, ασυννέφιαστες, ανύποπτες. Τα παιδιά, τα κορίτσια ως επί το…

Το καινούργιο βιβλίο, μυθιστόρημα, της Μαρούλας Κλιάφα απευθύνεται στους εφήβους αναγνώστες μα και στους ενηλίκους. Πρόκειται για ενδιαφέρον βιβλίο, ψυχογράφημα μάλλον της νεαρής Εβραίας ηρωίδας του –Ρεβέκκα το όνομά της– αλλά και καταγραφή και περιγραφή σημαντικών γεγονότων από τα εξουθενωτικά και καταστρεπτικά για το λαό μας χρόνια της Κατοχής. Σελίδες εξομολογητικές, μερικές φορές κελαρύζουν από…

Αν και έχουν περάσει πέντε, περίπου, χρόνια αφότου ήλθα σε επαφή με έργο του Τζον Μπόιν, και έχοντας διαβάσει έκτοτε εκατοντάδες βιβλία, ομολογώ πως καθόλου δεν παραμερίστηκε από τη μνήμη μου Το αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα (Εκδ. Κέδρος). Βλέπετε, τα ωραία και αληθινά πράγματα δεν ξεθωριάζουν, δεν λησμονούνται – αντιθέτως, βρίσκουν τον τρόπο να φωλιάσουν έστω…

Ακριβώς στην άκρη του κόσμου. Στη Μογγολία. Σε σκοτεινά και σχεδόν απάτητα δάση, σε άδεντρα υψώματα, σε κακοτράχαλες πλαγιές, τρεις άνδρες ταξιδεύουν με προφύλαξη. Βραδιάζει. Αφιλόξενα μέρη, σκληρά. Ο πρώτος από τους άνδρες είναι ο οδηγός του τζιπ, μικρόσωμος, με φθαρμένη προβιά αντί για πανωφόρι, Μογγόλος. Ο δεύτερος είναι Κινέζος, ο Γουόνγκ, με βλέμμα πονηρό…

Το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, το σημαντικότερο από τα επτά μυστήρια της Εκκλησίας, καλούμενο και μυστήριο της Θείας Μετάληψης ή Θείας Κοινωνίας, δημιουργήθηκε από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό κατά τον Μυστικό Δείπνο, λίγο πριν συλληφθεί και σταυρωθεί. Κατά τη διάρκεια του μυστηρίου αυτού γίνεται η μετουσίωση και μεταβολή του άρτου και του οίνου σε…

«Σ’ ακρογιαλιές με φίλντισι χαλίκια/ στο Μάη και στον Απρίλη των κυμάτων/ σ’ ενάλιους κήπους, σέρρες από φύκια…» Πόσο παραστατικά μα και με τι λάμψη, και τι αίσθηση αναχώρησης για τόπους ονειρικούς, έγραψε ο ευαίσθητος και αισθαντικός ποιητής, πεζογράφος και κριτικός τέχνης, Ζαχαρίας Παπαντωνίου (1877-1940) «Το ταξίδι» του, ποίημα αφιερωμένο –θαρρείς– στους όπου γης αταξίδευτους,…

Σήμερα η Ιρλανδία είναι το μοναδικό ευρωπαϊκό κράτος οι κάτοικοι του οποίου, στην πλειοψηφία τους, έχουν κελτική καταγωγή και επομένως οι Ιρλανδοί είναι οι γνήσιοι απόγονοι και κληρονόμοι του αρχαίου πολιτισμού των Κελτών. Οι Κέλτες ήταν άνθρωποι με χαρούμενη διάθεση. Ο Στράβων τους περιγράφει ως λαό που αγαπά πολύ τους πολέμους και την περιπέτεια κι…

Και να μην ήταν εφέτος η επέτειος των εκατό χρόνων από τη γέννηση του Νικηφόρου Βρεττάκου, και να μην τη γιορτάζαμε με ποικίλες εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα, με συγκεντρώσεις στις οποίες κυριαρχούν το συναίσθημα και η γνώση τού ότι τείναμε τις χούφτες και ξεδιψάσαμε από αθέατες πλην κελαρυστές πηγούλες του Ταΰγετου, αυτό το βιβλίο…

«Την ξενιτιά, την αρφανιά, την πίκρα, την αγάπη, τα τέσσαρα τα ζύγιασαν, βαρύτερα είν’ τα ξένα… Οχ, ξένος εδώ, ξένος εκεί κι όθε να πάω ξένος…» Τραγούδησε ο λαός μας με λόγια εξαίσια, ποιητικά και μουσική θρηνητική και παραπονετική, συγκλονιστική πάντως, τον καημό και τον ανήμερο πόνο της ξενιτιάς. Λαός απ’ αιώνος μετανάστης. Συχνά και…

Ο Λ. Φρανκ Μπάουμ (Lyman Frank Baum, N. Υόρκη 1856-Χόλιγουντ 1919) προτού αφοσιωθεί αποκλειστικώς στο γράψιμο είχε περάσει από διάφορα επαγγέλματα, όπως διευθυντής σκηνής, δημοσιογράφος, ηθοποιός και πλανόδιος πωλητής. Το πρώτο του βιβλίο κυκλοφόρησε το 1899 με τίτλο Father Goose: His Book (Το Βιβλίο του Πατέρα Χήνου) και σημείωσε μεγάλη επιτυχία, ενώ ένα χρόνο αργότερα το αναγνωστικό κοινό ξετρελάθηκε με…

Οι εκδόσεις Ηλίβατον δεν έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα πολλά βιβλία· όσα όμως και αν διαβάσαμε –και τα διαβάσαμε όλα, μάλλον– είναι ενδιαφέροντα, ευαίσθητα και τα διακρίνει μια εξαιρετική αισθητικότητα. Σε μερικά δε από αυτά αφηγήτρια είναι η εικόνα. Και αφηγείται λαμπρά. Τα της ζωής. Και τα της ψυχής. Στο ωραιότατο Η αρπαγή της κότας είχαμε, θυμάμαι, σημειώσει…

«Νάνι το κρίνο της αυγής και της μηλιάς το μήλο και το διαμάντι το λαμπρό που θάμπωσε τον ήλιο. Νάνι του που να το χαρώ σαν η ελιά το φύλλο, σαν ο γιαλός τα κύματα και τα βουνά τον ήλιο. Κοιμήσου, μέρα όμορφη, νύχτα με τ’ αστρουλάκια, μπαξέ μου με τα λούλουδα και με τα…

Η Ρόζα Παρκς (Rosa Louise McCauley Parks, 4 Φεβρουαρίου 1913-24 Οκτωβρίου 2005), ήταν μια 42χρονη Αφροαμερικανίδα μοδίστρα που με μια πρωτοφανή, για την εποχή, πράξη της οδήγησε στις πρώτες –και σημαντικότερες– νίκες του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα στις ΗΠΑ, η ίδια δε έμελλε να μείνει στην Ιστορία ως «η μητέρα του σύγχρονου κινήματος πολιτικών…